Emocje nadają życiu smak, bez nich jest ono zwyczajnie mdłe. Jednak ważne jest, aby jak w każdym dobrym przepisie, zachować właściwe proporcje.

Zdarza się, że gdy emocje są zbyt silne, bolesne, przykre, trudne i jest ich zbyt dużo, pragniemy przestać je odczuwać. Czasem rzeczywiście tak się dzieje, kiedy dochodzimy do pewnego apogeum i włącza się wówczas nasz system obronny odłączając nas od tego co trudne. Czasem również lekarze przepisują środki farmakologiczne, które pomagają w pewnie sposób wygłuszyć nadmierne emocje. Przez pewien czas, taki stan daje wytchnienie, ulgę, spokój, ale po jakimś czasie pragniemy znów czuć.

 

Mówi się, że wszystkie emocje są dobre, ponieważ o czymś nas informują i pozwalają przeżywać życie pełniej.

 

❓Czy zatem da się zapanować nad targającymi nami emocjami, by nie stawać się ich niewolnikiem? Jednocześnie nie bać się ich, a z ciekawością doświadczać życia?

 

Nie można zatrzymać emocji, ponieważ charakteryzują się tym, że pojawiają się błyskawicznie, bez większej kontroli. Można natomiast nauczyć się reagować inaczej na daną sytuację, a tym samym wpływać na emocje jakie ona wywoła (znaleźć wspierający sposób interpretacji), co może zapoczątkować diametralne zmiany w życiu i samopoczuciu. 

 

Obecnej reakcji też się nauczyłeś, tylko prawdopodobnie tego nie pamiętasz, a raczej po prostu się nad tym nie zastanawiasz.

❓I tu zadajmy sobie pytanie: Co powoduje, że różne osoby w odmienny sposób reagują na to samo zdarzenie?

 

Zacznijmy od początku.

 

Każde dziecko potrzebuje opieki, wysłuchania, zrozumienia, szacunku, miłości i poczucia bezpieczeństwa. Niestety, nie każde miało szczęście tego doświadczyć.

 

Jeśli czytasz te słowa, prawdopodobnie jesteś już dorosłym człowiekiem.

Jako osoba dorosła możesz zaopiekować się nie tylko swoim dzieckiem, ale i swoim dzieckiem wewnętrznym. Tak naprawdę, aby wykonać dobrze pierwsze, trzeba najpierw zrobić to drugie.

 

 

❓Przyjrzyjmy się, czym jest „wewnętrzne dziecko”? 

Określenie to odnosi się do części naszej osobowości, symbolizującej nasze emocje, potrzeby i doświadczenia z dzieciństwa. Obrazuje schematy myśli i zachowań oparte na wczesnych doświadczeniach i przekazanych wzorcach.

Wewnętrzne dziecko jest zatem źródłem twoich pragnień, potrzeb, radości, miłości, ale także obaw, lęków, uprzedzeń, smutku, wstydu, poczucia niewystarczalności, gorszości, niezasługiwania…

 

To, czego doświadczyłeś jako dziecko, jakie wzorce do naśladowania miałeś w swoim otoczeniu, jakie przekonania przyjąłeś, ukształtowało Twoje schematy myślenia, zachowań, emocje, które niejako przypisane zostały do konkretnych sytuacji. Dlatego jedne osoby w sytuacji x odczuwają np. wstyd, a inne radość i ekscytację.

 

❓Możesz zapytać, dlaczego jest to tak ważne w dążeniu do emocjonalnej równowagi?

 

Jeśli to, co czujesz i myślisz o sobie, o innych osobach, czy o świecie-nie służy Ci, Twoim osiągnięciom, czy relacjom z otoczeniem-wiedz, że możesz to zmienić, tak aby bardziej Ciebie wspierało i przynosiło satysfakcję oraz zadowolenie z życia.

 

Sposób myślenia i postrzegania, które przejąłeś w młodości, wpływa na to, jak reagujesz na codzienne sytuacje. 

Cudownie, jeśli jest on wspierający, ale jeśli nie, wówczas może prowadzić do bolesnych konsekwencji w Twoim życiu.

 

Przykładowo, jeśli jako dziecko:

 

⚠️ Byłeś ciągle za wszystko obwiniany, prawdopodobnie jako dorosły będziesz wiecznie szukać winy w sobie, usprawiedliwiając karygodne czyny innych osób, ale również możesz czerpać satysfakcję z obarczania winą innych, nie przyznając się tym samym do swoich błędów, by w końcu poczuć się lepiej. Jedno i drugie nie pozwala na budowanie zdrowych relacji. 

 

⚠️ Będąc zawstydzanym jako dziecko, możesz w dalszym życiu odczuwać wstyd w sytuacjach, które nie powinny wywoływać u ciebie tej emocji. Utracić tym samym pewność siebie i poczucie wartości. To może powstrzymywać Cię przed podejmowaniem nowych wyzwań, w obawie przed tym okrutnym uczuciem wstydu, które towarzyszyło Ci kiedyś.

 

Właśnie tu ukrywa się Twoje wewnętrzne dziecko – ta część Ciebie, która mimo dorosłego wieku nadal w pewnym stopniu czuje się jak dziecko, pragnące zrozumienia, akceptacji, miłości, uwagi i uznania, którego nie otrzymało.

 

❓Dlaczego więc, mimo że jesteś dorosły i być może nawet wiesz, co chciałbyś zmienić, wciąż powtarzasz te same schematy reakcji i zachowań, a Twoje odczucia pozostają niezmienione? 

Dzieje się tak, ponieważ trudno wpłynąć na to za pomocą samej logiki. Czasem samo zauważenie i rozumienie potrzeby zmiany nie wystarcza. Obszar emocji jest najbardziej dostępny na poziomie podświadomym. Oznacza to, że do emocji docieramy za pomocą innych emocji, wizualizacji, historii. Dlatego w pracy z podświadomością zamyka się oczy i wchodzi w stan głębokiej relaksacji (pozostajesz świadomy). To usystematyzowana forma pracy z podświadomością, przynosząca realne, ale przede wszystkim odczuwalne zmiany.

 

❓Czy zastanawiałeś się, jak często Twoje reakcje wydają się nieadekwatne do sytuacji? 

❓Może wybuchasz gniewem, wpadasz w histerię lub boisz się szczerze wyrazić swoje myśli i uczucia? 

🚨 Niekontrolowanie „wybuchasz” lub wpadasz w histerię.

 

W sytuacji, która przychodzi Ci teraz na myśl, zauważ jaka emocja kryje się za tą reakcją ?

Co czujesz?

 

Czy zdarzało Ci się czuć to samo w dzieciństwie? 

Jeśli tak, w jakich sytuacjach?

 

Zauważ czy na coś lub na kogoś z dzieciństwa/wczesnej młodości jest to reakcją?

 

Następnie zastanów się, co ta emocja ma Ci uświadomić?

Po co się pojawia?

 

🚨 Boisz się porozmawiać z kimś szczerze o tym, co myślisz i co czujesz.

Zauważ jaka emocja kryje się za tą reakcją?

 

Czy zdarzało Ci się czuć to samo w dzieciństwie? 

Jeśli tak, w jakich sytuacjach?

 

Czy na kogoś lub na coś z dzieciństwa/młodości jest to reakcja?

Zastanów się, co ta emocja ma Ci uświadomić? 

Po co się pojawia?

 

🚨 Jesteś zazdrosny o każdą osobę pojawiającą się wokół Twojego partnera, rodzica, przyjaciółki.

Jakie emocje kryją się głębiej pod tą zazdrością?

Co tak naprawdę czujesz?

 

Czy zdarzało Ci się czuć to samo w dzieciństwie? 

Jeśli tak, w jakich sytuacjach?

 

Na kogo lub na co jest to reakcja? (skąd w Tobie wzięła się ta zazdrość w relacji międzyludzkiej?)

 

Zastanów się, co ta emocja ma Ci uświadomić? 

Po co się pojawia?

 

 

💡Jakie ważne wnioski z tego wyciągniesz?

 

Przykłady można mnożyć, natomiast Ty dobrze wiesz, co zazwyczaj psuje Ci nastrój, co wpędza w smutek, poczucie winy, żal, gniew, wstyd, wywołuje strach ?

✒️Wypisz to.

🔎Przyjrzyj się tym sytuacjom. Następnie emocjom jakie się wówczas pojawiają. 

Jakie to emocje?

Jeśli już wiesz, zastanów się jaka myśl je wywołała?

⏰Przyjrzyj się tym myślom. Może być to sygnał, że czas zmienić szkodliwe przekonania, które Cię ograniczają.

A może ujawnia się wówczas twój tzw. cień, czyli (ujmując bardzo ogólnie) niezaspokojone oraz wyparte potrzeby lub niewykorzystane talenty.

Przyglądając się w ten sposób procesowi, który w Tobie zachodzi, możemy jednocześnie zidentyfikować wewnętrzne konflikty, które z ukrycia sabotują Twoje działania i rezultaty. 

Przykładowo: z jednej strony bardzo czegoś chcesz, z drugiej strony-sposób, w jaki o tym myślisz, nie pozwala Ci po to sięgnąć. 

Wiele przekonań, w szczególności dotyczących najistotniejszych aspektów życia, jak: praca, finanse, dom, zdrowie, rodzina, wynosimy właśnie z dzieciństwa i nie aktualizujemy ich z upływem czasu i zmianą światopoglądu. 

Zmienia się postrzeganie, ale przekonanie nadal siedzi w podświadomości. 

Można to porównać do przeciągania liny. Jeśli mamy konflikt pomiędzy tym, co zakodowane podświadomie, a tym co chcemy osiągnąć, przy czym siła jednego i drugiego jest tak samo duża, lina pozostaje w miejscu i my też.

Myśl (również w postaci przekonania na dany temat) inicjuje pełny łańcuch zależności pomiędzy:

myślą, emocją, reakcją (fizyczną i fizjologiczną), konkretnym zachowaniem, a w następstwie tego Twoim samopoczuciem (psychicznym i fizycznym).

❓Zastanów się czego brakuje Twojemu wewnętrznemu dziecku? 

❓Czego nie otrzymałeś, a co jest Ci teraz potrzebne, by poczuć się szczęśliwym i spełnionym? 

Odpowiedz.

🧭Pytania, które mogą Ci pomóc w odpowiedzi:

Czy wiesz jak chcesz się czuć?

Czy pozwalasz sobie na to?

Jeśli nie, dlaczego sobie na to nie pozwalasz?

Jeśli potrzebujesz, zamknij oczy i weź kilka głębokich i spokojnych oddechów. 

Wsłuchaj się w swoje wnętrze. 

Może potrzebujesz więcej czasu, by zrozumieć co tak naprawdę się w Tobie dzieje.

Daj sobie czas, odpowiedzi przyjdą.

Mam nadzieję, że dzięki temu ćwiczeniu zauważysz, dlaczego warto zaopiekować się swoim wewnętrznym dzieckiem i dać mu swoją uwagę.

❓Jak zatem możesz pomóc swojemu wewnętrznemu dziecku?

W zależności od skali problemu, jaki odczuwasz, możesz:

• pracować samodzielnie, np. podczas medytacji przeznaczonych do pracy z wewnętrznym dzieckiem, które bez problemu znajdziesz w sieci.

• odpowiedzieć sobie na powyższe pytania w ciszy i spokoju, zagłębiając się w to, co czujesz. Wsłuchać się w siebie, dać sobie przestrzeń do czucia i obserwowania emocji

• skorzystać z pomocy psychologa lub terapeuty, w szczególności, kiedy obawiasz się konfrontacji z przeszłością. A także kiedy czujesz, że kręcisz się w kółko w miejscu, w którym nie chcesz być i nie możesz wyjść z trudnej sytuacji, bądź ruszyć po swoje cele.

Podsumowując, w terapii pojęcie wewnętrznego dziecka oznacza zrozumienie i zintegrowanie przeszłości, by móc pełniej żyć w teraźniejszości. 

Warto więc sięgnąć w głąb siebie, zaopiekować się tym, co nie zostało zaopiekowane w przeszłości.

Jak wiesz, każda nieopatrzona rana, zaniedbana, nieoczyszczona może spowodować zakażenie i doprowadzić Cię na skraj życia i śmierci. Tak samo jest w przypadku twojej psychiki i emocji. Nie bagatelizuj tego i nie dopuść, aby jakakolwiek rana z Twojego dzieciństwa zatruła Twoje życie, relacje bądź zdrowie.

Zrozumienie swojej przeszłości i tego, dlaczego czujesz to, co czujesz oraz jak to wpływa na Twoje obecne życie, może prowadzić do rozwiązania Twoich problemów, uzdrowienia duchowego i fizycznego. 

Wówczas jesteś w stanie szybciej powracać do równowagi emocjonalnej i odczuwać większy spokój na co dzień.

Pragnę dodać, że spotkanie z wewnętrznym dzieckiem nie tylko pozwala leczyć rany, ale może również przypomnieć Ci o pozytywnych emocjach z dzieciństwa. 

One mogą dać Ci siłę i przywrócić radość życia, której może teraz potrzebujesz. 

Może być również źródłem nieodkrytych dotąd możliwości i nieuświadomionego jeszcze potencjału. Znamy się bowiem na tyle, na ile nas sprawdzono i na tyle, na ile nasze przekonania pozwoliły nam siebie odkryć.

Wewnętrzne dziecko może być Twoim przewodnikiem w podróży do pełniejszego, szczęśliwszego życia, bez żalu, wstydu, gniewu, smutku i strachu z przeszłości. Daj mu szansę, wysłuchaj co chce Ci powiedzieć.

Twoja przeszłość i emocje nie muszą decydować o Twoim dalszym życiu.